شگفتا!

دو تا دونه از آهنگای احسان خواجه امیریو گذاشم واسه بابام ، به دقیقه نکشیده میگه:

قط کن ، قط کن! یاد قسطای عقب افتاده م ، افتادم!

بعد جالبه که اصرار عجیی داره که مجید خراطها خیلی فوق العاده س! : |

کسی که من هر وخ آهنگاشو گوش دادم بیش از پیش به زندگی امیدوار شدم اصن! : |

- نمدونمم ، شایدم واقعا من سلیقه ندارم! -

حالا من هی دارم واسه بابام توضی میدم که اصلنم اینجوری نیس که برادرم با تـأکید بی مانندی حرف پدرجانو تأیید میکنه:

هر چی آهنگ مسخره اس این ریخته تو گوشیش! [و بعدش با حالت خیلی عاقل اندر سفیهانه ای] تو واقعا اینا رو گوش میدی؟!

روزی هزار و شصت و شونزده بار خدا رو شکر میکنم که آهنگای فرزاد فرزینو نذاشم واسش وگرنه میخاس اونم با ساسی مانکن مقایسه کنه لابد! : |

- خیلی آزار دهنده اس که آدم حتی نتونه ستاره تو آسمونو ببینه به راحتی! -